Καλάθι

2,20

Η λέξη «ορίγανον» προέρχεται από το ελληνικό «όρος» και το «γκάνος» που σημαίνει λαμπερό, άρα, ορίγανον σημαίνει λαμπερό βουνό. Η ρίγανη είναι ιθαγενής της Ευρώπης και έχει εγκλιματιστεί στη Μέση Ανατολή. Είναι αρωματικό ποώδες, πολυετές και θαμνώδες φυτό, που ευδοκιμεί σε ασβεστολιθικά εδάφη κοντά στη θάλασσα. Περίπου το 75% των ειδών της ρίγανης βρίσκονται στην ανατολική περιοχή της μεσογείου και ελάχιστα στη δυτική. Στην Ελλάδα φύεται στα πιο άνυδρα και ανεμοδαρμένα βουνά και νησιά της χώρας μας, από την Κρήτη στην Πελλοπόνησο μέχρι τη Μακεδονία, καθώς και στα περισσότερα νησιά μας.

Η ρίγανη είναι καλή πηγή φυτικών ινών. Περιέχει πτητικά έλαια, στερόλες και φλαβονοειδή. Είναι πλούσια σε βιταμίνη C, Ε, Κ, Α, μαγγάνιο, μαγνήσιο, ασβέστιο,ψευδάργυρο, κάλιο, νιασίνη, φώσφορο και σίδηρο καθώς και σε β-καροτίνη. Περιέχει, επίσης, λουτείνη, ζεαξανθίνη , κρυπτοξανθίνη, πινένιο, λιμονένιο, οκιμένιο, καρυοφυλλένιο και ουρσολικό και ροσμαρινικό οξύ. Η ξερή ρίγανη περιέχει 3 έως 5% αιθέριο έλαιο σε μερικές δε περιοχές μπορεί να φτάσει και να περάσει το 7%.

Ποσότητα
Αιθέριο έλαιο Μελισσόχορτο Βιολογικό Βιολογικό Τσάι του Βουνού ματσάκι Βιολογικό Τσάι του Βουνού ματσάκι
ΔιαθεσιμότηταΣε απόθεμα
Κωδικός402
Είδος
Βάρος30gr
ΠροέλευσηΕλλάδα
ΠοικιλίαOriganum Vulgare

Περιγραφή

Από την αρχαιότητα, η ρίγανη είναι γνωστή προς όφελος της ανθρωπότητας. Η πρώτη καταγεγραμμένη χρήση παρουσιάστηκε στους Ασσυρίους το 3.000 π.Χ., οι οποίοι περιέγραψαν πολλές ιατρικές εφαρμογές της.

Κατά πολλές έννοιες, αποτελεί βιβλικό φάρμακο και λίγοι άνθρωποι καταλαβαίνουν πως η ρίγανη ήταν γνωστή ως Bible hyssop, κι αυτό υπονοεί ότι μπορεί να τη χρησιμοποιούσαν από την εποχή του Αβραάμ ή ίσως και νωρίτερα.

Οι αρχαίοι, σίγουρα χρησιμοποιούσαν τη ρίγανη ως καρύκευμα, και ακόμη χρησιμοποιείται με αυτό τον τρόπο. Η διαφορά είναι πως εκείνοι την χρησιμοποιούσαν και σαν φάρμακο, επειδή η πείρα τους απεδείκνυε πως η τακτική της χρήση βοηθούσε σε πολλές περιπτώσεις μολύνσεων και ασθενειών.

Οι Έλληνες τη χρησιμοποιούσαν εκτεταμένα σαν φάρμακο και υπήρξε η προσφιλέστερη συνταγή εκατοντάδων αρχαίων Ελλήνων θεραπευτών. Τόσο για τους Έλληνες όσο και για τους Ρωμαίους, ήταν ένα σύμβολο χαράς και ευτυχίας και κατά την παράδοσή τους, οι γαμπροί και οι νύφες στέφονταν με δάφνη και ρίγανη.

Ο Διοσκουρίδης τη συνιστούσε σε εκείνους που παρουσίαζαν απώλεια της όρεξής τους ενώ το αφέψημα ρίγανης πίστευαν ότι γιατρεύει τους σπασμούς της κοιλιάς και αντιμετωπίζει τις δηλητηριάσεις.

Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, Ισλαμικοί γιατροί ανέπτυξαν πολλές χρήσεις για τη ρίγανη καθώς και για το αιθέριο έλαιό της. Στους επόμενους αιώνες προωθήθηκε σαν γιατρικό για μια μεγάλη γκάμα πνευμονικών παθήσεων.

Θεραπευτικές δράσεις της βιολογικής ρίγανης:

  • Είναι ισχυρό αντιοξειδωτικό και ασφαλές εμμηναγωγό
  • Είναι κατάλληλο στις εξής περιπτώσεις : πόνοι των μυών και δοντιών, μολύνσεις , αντιμετώπιση του άσθματος, κράμπες ποδιών, πονοκεφάλους, πεπτικό έλκος, πνευμονικές παθήσεις, ψωρίαση, διαταραχές του προστάτη, κνησμό και τις ασθένειες από τσιμπούρια,
  • Συντελεί στη ρύθμιση του τυμπανισμού, διεγείροντας την έκκριση της χολής,
  • Δρα κατά της αρθρίτιδας, κατά της δυσάρεστης αναπνοής, κατά του βήχα, της γρίπης και του κρυολογήματος,
  • Το λάδι της ρίγανης είναι αποτελεσματικό για την αντιμετώπιση της ακμής,
  • Αντιμετωπίζει τις μολύνσεις της ουροδόχου κύστης,
  • Ανακουφίζει τα εγκαύματα,
  • Μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του προστάτη,
  • Επιπλέον είναι κατάλληλο για τη διάρροια, για την πιτυρίδα και τη σμηγματόρροια, για τους μύκητες νυχιών και δακτύλων, για τις τροφικές δηλητηριάσεις, για τις ψείρες της κεφαλής, για τα έλκη και τις πληγές της κατάκλισης, για τους χρόνιους ρευματισμούς, για μολύνσεις και έλκη του στόματος, για το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και την εντερική ατονία
  • Είναι αξιοσημείωτο ότι, οι βλαστοί της ρίγανης καταπραΰνουν μώλωπες και πρηξίματα, αν γίνει χρήση σαν κατάπλασμα,
  • Ακόμη βοηθάει στην υπέρταση και την αρτηριοσκλήρυνση.

Προσοχή:

  • Δεν πρέπει να γίνει χρήση του βοτάνου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
  • Ακόμα, δεν συνίσταται συχνή χρήση σε άτομα με έλλειψη σιδήρου.  Να γίνει χρήση δύο ώρες πριν ή μετά το φαγητό.